Κριτικογραφία
Τους τελευταίους μήνες του χειμώνα του 2012 ο Μπετόβεν μάς σφύριξε απειλητικά τις πρώτες νότες του από την 5η συμφωνία ενώ ο Αλμπινόνι (έστω ο Τζιαζόττο) παίζει ακόμη το πένθιμο του αντάτζιο στους πολύπαθους Αθηναίους. Παρ’ όλα αυτά η καλλιτεχνική περίοδος 2012-2013 μετέτρεψε για πρώτη φορά την Αθήνα σε ευρωπαϊκή πολιτιστική πρωτεύουσα με όλη την σημασία της λέξεως. Ο οικονομικός μαρασμός έφερε πνευματική άνθηση. Εξαιρετικές θεατρικές παραστάσεις με κλασικά έργα αλλά και θεατρικά νεότερων συγγραφέων. Πρωτοφανείς μετακλήσεις ξένων θεατρικών ομάδων που έδρεψαν διθυράμβους στην ευρωπαϊκή σκηνή, ορχήστρες και αρχιμουσικοί που δεν φανταζόμασταν ότι θα εμφανίζονταν στην Ελλάδα και η ελληνική ορχήστρα Καμεράτα/Armonia Atenea καλύτερη από ποτέ. Εκθέσεις ζωγραφικής με έργα από το Μουσείο καλών Τεχνών της Βοστώνης και Μεσογειακής αρχαιολογίας με έργα από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου. Όλα αυτά βέβαια με τη οικονομική συνδρομή των Αθηναίων που στηρίζουν τις καλές και άξιες ελληνικές προσπάθειες αλλά και με την πλήρη ανάπτυξη των προγραμμάτων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Ίδρυμα Ωνάση, του Ιδρύματος Β. & Θ. Θεοχαράκη, του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, όλων αυτών των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών οργανισμών που απλόχερα προσφέρουν πολιτισμό. Σε λίγο καιρό, το 2015, περιμένουμε να ανθήσουν η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο Φάληρο.
Η κριτικογραφία των παραστάσεων/εκθέσεων που θα διαβάσετε αποτελούν επιδόρπιο και όχι ορεκτικό. Φανταστείτε τον εαυτό σας σε μια παρέα, μετά από μία παράσταση/έκθεση, όταν κάθεστε όλοι μαζί σε ένα καφέ για συζήτηση επί του έργου ή των έργων. Τα κείμενα μου αφορούν και αυτούς που υπήρξαν θεατές ή ακροατές αλλά και αυτούς που δεν ήταν εκεί. Είναι μαζί αναμνήσεις, διερευνήσεις, απόψεις ενός φίλου, που μπορεί και να μην τον γνωρίζετε, που κάθετε δίπλα σας, απέναντί σας διαγώνια και έχει κάτι να πει, περισσότερο για να ξεκινήσει μια μεγαλύτερη συζήτηση παρά για να σφραγίσει το τέλος μια συζήτησης. Η κριτικογραφία μου θέλει να είναι εφαλτήριο που θα σας οδηγήσει σε περισσότερες παραστάσεις ή εκθέσεις, που θα σας κάνει να σκεφτείτε λίγο βαθύτερα αυτό που είδατε ή ακούσατε, να διαβάσετε λίγο περισσότερο, να προβληματιστείτε λίγο περισσότερο, να την αγκαλιάσετε ή να την απορρίψετε. Live une imaginaire Welt, φίλοι μου!
Επιλέξτε στα αριστερά σας.
Δ. Ι. Λοΐζος
dilos@anistor.gr